کد مطلب:31908 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:35

گنجینه پرسمان » اعتقادات

كلمه خدا يعني چه؟

واژه خدا، در فرهنگ لغت اينگونه ترجمه شده است : خدا : (بِضَمّ خ) در پهلوي خوتاي س. الله. صاحب و مالك، پروردگار. (1)

اما در اينكه چرا آفريننده هستي خدا ناميده مي شود، بعضي گفته اند علت اين است كه خدا يعني خود آ يعني كسي كه نياز به آفريدگار، و كسي كه او را بيافريند، ندارد. بلكه آفرينش او از اجانب خود اوست، و خود آ است. البته اين سخن، به معناي آن نيست كه خدا، خودش خود را آفريده باشد. زيرا ما هر چه به گذشته بر مي گرديم، خداوند وجود داشته است. و زماني نبودهكه خداوند، در آن زمان وجود نداشته باشد. تا بعد زماني برسد كه خداوند، در آن زمان خود را آفريده باشد. بعلاوه، اگر خداوند خواسته باشد خود را بيافريند، قبل از آنكه به دست خودش آفريده شود، و به وجود آيد، بايد وجود داشته باشد، تا خودش را كه هنوز آفريده نشده، بيافريند؛ و اين از لحاظ عقلي درست نيست. بنابراين خداوند هميشه و به همين صورت، وجود داشته است، و نيازمند به آفريدگار نيست؛ نه از جانب ديگران، و گرنه خدا نيست؛ و نه از جانب خودش.

پس علت اينكه به خدا، خدا گفته مي شود، نارسا بودن الفاظ، و ضيق تعبير است. مثل اينكه ما در صحبتهايمان از كسي بپرسيم : فلان كار را به اذن چه كسي انجام دادي؟ و او بگويد : به اذن خودم انجام دادم. در اينجا منظور اين نيست، كه او به خودش اذن داده است، بلكه منظور اينست، كه نياز به اذن كسي نداشته باشد. (2) در اينجا نيز خدا به معناي اين نيست كه خدا از جانب خودش آفريده شده است؛ بلكه به معناي آن است، كه خدا هميشه وجود داشته است.

بنابراين نياز به، به وجود آوردن، و آفرينش و آفريدگار ندارد.







منابع و مآخذ:

1- فرهنگ فارسي خرد، م سعيدي پور آذينفر، ص265

2-آموزش فلسفه، استاد آيت ا...مصباح يزدي، ص80 و 81